Deze samenloop van contractuele en buitencontractuele aansprakelijkheid is niet hetzelfde als de vraag naar coëxistentie van aansprakelijkheidsregimes¹⁷⁶.

• 
  Bij de samenloop gaat het immers om éénzelfde persoon die contractueel en / of buitencontractueel aansprakelijk wordt gesteld¹⁷⁷.
• 
  Bij de coëxistentie gaat het over het aansprakelijk stellen van meerdere personen.
• Hier is er opnieuw een onderscheid tussen  actieve coëxistentie: één benadeelde die meerdere personen aansprakelijk stelt voor het feit
•  passieve coëxistentie: één dader die door meerdere personen aansprakelijk wordt gesteld

Samenloop van contractuele en buitencontractuele aansprakelijkheid is voor een partij vooral interessant om contractuele (bevrijdings)bedingen of bijzondere wettelijke bepalingen¹⁷⁸ te omzeilen. In het Burgerlijk Wetboek op zich ben je immers niet per sé beter af met een buitencontractuele vordering179.

De Belgische Cassatie-rechtspraak heeft echter sterke beperkingen gesteld op de samenloop.
Men mag maar buitencontractueel vorderen als de fout van een partij

• 
  een tekortkoming is van de algemene zorgvuldigheidsplicht— dus géén contractuele tekortkoming
• 
  schade heeft veroorzaakt die niet te wijten is aan de slechte uitvoering van het contract¹⁸⁰

Buitencontractuele aansprakelijkheid zal door deze restrictieve voorwaarden dus niet vaak gevorderd worden. Er is echter één uitzondering, namelijk als de tekortkoming ook een strafrechtelijke inbreuk is. Door de eenheid van het strafrechtelijk en civielrechtelijk schuldbegrip, zal de benadeelde (ongeacht de twee voorwaarden) altijd de buitencontractuele aansprakelijkheid kunnen inroepen^181.